όπου κι αν ταξιδέψω η ελλάδα με πληγώνει.......ή κατά τη νεότερη έκδοση του ποιητή"την πατήσαμε,πήγαμε να σώσουμε τους πυλώνες και μας ξέφυγε η φωτιά".'ετσι απλά,με δυο κουβέντες μάς στέρησαν τις ανάσες οξυγόνου,υποθήκευσαν το μέλλον των παιδιών μας,μας στέρησαν το δικαίωμα να ονειρευόμαστε σε πράσινο φόντο ,μας έκαναν το τοπ'ιο της ζωής μαύρο.τι να πούμε άλλο,μια περιήγηση στον ημερήσιο τύπο τα λεει όλα αφου μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις.μια πρόταση:όλοι οι μαθητές των σχολειων της αττικής με μπροστάρηδες τους δασκάλους να αφιερώσουν μια εβδομάδα της σχολικής ζωής αναδασώνοντας την πάρνηθα γιατί αυτό θα είναι το πιο μεγάλο μάθημα ζωής και συνάμα εσωτερική συμμετοχή στο παιχνίδι του δημόσιου βίου.το παιδικό χέρι που θα φυτέψει το δέντρο στη γη θα υπερασπίσει τη ρίζα και θα τη βοηθήσει να απλωθεί,θα την ποτίζει με την έγνοια και την αγάπη του,θα τη νιώσει προέκταση της ύπαρξής του,θα την καμαρώνει και θα μεγαλώνει μέσα απο αυτήν.απλά μαθήματα ευθύνης και ανθρωπισμού γιατί η ανθρωπιά είναι"κυκλική παρουσία"έχει κέντρο τον άνθρωπο και ακτίνα το άπειρο και ό,τι εμπεριεχεται σ'αυτόν τον διαγραφόμενο κύκλο αξίζει την αγάπη και το ενδιαφέρον μας.και το κοκκινο ελάφι,η ελάτη είναι-ήταν-δίπλα στο κέντρο του δικού μας κύκλου.

28 ιουνιου πρωι κεντρο αθήνας 8 πρωι.στην οδο ζωοδόχου πηγής κυκλοφορεις μονο με πετσέτα βρεγμενη στο προσωπο.Γιατί?το προηγούμενο βραδυ στη 1.30 η αστυνομία εριξε δακρυγόνα κυνηγωντας "αναρχικούς.κι όλα αυτα με 41 βαθμούς κελσίου.κατα τη μαρτυρία του υπαλλήλου του πάρκιγκ 2 ηλικιωμένες εχοντας το παραθυρο ανοιχτό το βραδυ για να ανασάνουν διακομιστηκαν στο νοσοκομείο σε αθλια κατάσταση.κανενα μεσο ενημερωσης δεν αναφέρθηκε στο συμβάν που αποκαλύπτει το μέγεθος της ηλιθιότητας των ιθυνόντων.ολα αυτα σε μια αθήνα που ξεπερνούσε τους 40 βαθμούς.δεν αντέχει σχολιασμό το συμβάν.το κεντρο της αθήνας σηκώνει ένα σταυρό που καθε μέρα βαραίνει περισσοτερο και ας αναλογιστούμε το μελλον των ανθρώπων που εργάζονται στο χώρο αυτο.

ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΡΙΑΤΣΕ
Το άλυτο μυστήριο πίσω από τον χαλκό
Κόβουν την ανάσα οι δύο πολεμιστές του Ριάτσε, που βρέθηκαν ακέραιοι πριν από τριάντα χρόνια ακριβώς, στις 16 Αυγούστου 1972. Έχουν τη δύναμη των πρωτότυπων έργων της αρχαίας ελληνικής τέχνης, ένα φλωρεντιανό «φινίρισμα» και ένα άλυτο μυστήριο που συναρπάζει

Ο πιο «νέος» σε ηλικία από τους δύο πολεμιστές του Ριάτσε (αριστερά), με τα πλούσια μαλλιά, μοιάζει έτοιμος να επιτεθεί σε έναν άγνωστο εχθρό. Χρονολογείται στα 460 π.Χ. και αποδίδεται στον Φειδία ή τη φειδιακή τέχνη. Το δεύτερο άγαλμα κλίνει προς το δεύτερο μισό του 5ου αι. π.Χ., περίπου στο 430 π.Χ., και αποδίδεται στον Πολύκλειτο ως προς τη χαλαρή στάση του κορμού και τη θέση ανάπαυσης της αριστερής κνήμης
Ντυμένοι μόνο με τη θεϊκή τους γυμνότητα και την εκτυφλωτική τελειότητα της μορφής, ακέραιοι, οι πολεμιστές του Ριάτσε δεν έχουν τίποτα να κρύψουν από τον επισκέπτη του Μουσείου στο Ρήγιο της Καλαβρίας. Γνωρίζουμε το ύψος τους. Είναι δύο μέτρα ο «νέος» με την πιο φουντωτή γενειάδα και τα μακριά σγουρά μαλλιά, 1,98 ο άλλος, ο γηραιότερες με το κράνος, τα κοντά μαλλιά και τον ωραίο γυμνό αυχένα. Γνωρίζουμε το βάρος τους - είναι ακριβώς το ίδιο, 190 κιλά. Ακόμα και το πάχος της μετάλλινης σάρκας τους, οκτώ χιλιοστά και επτά χιλιοστά αντίστοιχα, είναι γνωστό.
Κι όμως, τίποτα δεν ξέρουμε στην ουσία για την ταυτότητά τους. Ποιοι είναι, ήρωες ή θεοί, από πού έρχονται, ποιος τους έπλασε. Υπάρχουν μόνον υποθέσεις.
Η ανακάλυψη. Πριν από τριάντα χρόνια: Το χάλκινο χέρι που εξείχε από την άμμο σε βάθος μόλις οκτώ μέτρων στο Ιόνιο Πέλαγος, απέναντι από το Ριάτσε, ήταν σαν να ζητούσε βοήθεια... για να βγει από την υγρή φυλακή του βυθού και να ανέβει πάλι στο φως. Το πρόσεξε στις 16 Αυγούστου 1972 ένας υποβρύχιος κολυμβητής και ειδοποίησε τους καραμπινιέρους. Μέσα σε λίγες ημέρες - στις 21 Αυγούστου - τα δύο ακέραια αγάλματα των πολεμιστών είχαν κιόλας βγει στη στεριά και είχαν πάρει τον δρόμο για το επαρχιακό Μουσείο του Ρηγίου, που, από την ανωνυμία, εκσφενδονίσθηκε στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος. Δικαιολογημένα θεωρήθηκαν εφάμιλλα του Ηνιόχου των Δελφών και του Ποσειδώνα ή του Δία του Αρτεμισίου. Εκεί έμειναν για δυόμισι χρόνια για τις πρώτες βοήθειες για να αφαλατωθούν και να απαλλαγούν από τις επικαθήσεις και τα άλατα.
Αποκαλύψεις: Επειδή τα τεχνικά μέσα του Μουσείου στο Ρήγιο ήταν ανεπαρκή, οι «πολεμιστές» μεταφέρθηκαν στη Φλωρεντία, στο Κορυφαίο Κέντρο Συντήρησης της Ιταλίας. Για πέντε χρόνια υποβλήθηκαν σε ακτινοσκοπήσεις, ραδιοαναλύσεις και εκεί έγιναν οι πρώτες αποκαλύψεις: το αριστερό χέρι του αγάλματος Α (ο «νέος»), όπου ήταν κολλημένη η ασπίδα, και το δεξί μπράτσο του αγάλματος Β προέρχονταν από διαφορετική χύτευση από τα υπόλοιπα μέρη των αγαλμάτων. Χυτεύθηκαν σε μεταγενέστερη εποχή και ή αντικατέστησαν τα αυθεντικά χέρια, που ίσως είχαν φθαρεί, ή τροποποίησαν τη θέση των χεριών για να την προσαρμόσουν σε μια διαφορετική χρήση.
Ασημένιες λεπτομέρειες: Αποκαλύφθηκε ακόμα ότι τα δόντια του αγάλματος Α και οι βλεφαρίδες και των δύο αγαλμάτων ήταν από ασήμι. Ελεφαντόδοντο και ασβεστόλιθος είχαν χρησιμοποιηθεί για τις κόρες των ματιών και κόκκινος χαλκός για τα χείλη.
Ο γλύπτης: Οι διαφορές που τροφοδοτούν την έρευνα και τις υποθέσεις για την αναγνώριση της ταυτότητάς τους, μοιάζουν απειροελάχιστες. Το άνω μέρος του νέου - το άγαλμα Α - είναι κάπως στατικό και θυμίζει τα αγάλματα του αυστηρού ρυθμού στο πρώτο μισό του 5ου αι. π.Χ. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι είναι έργο νεανικό του ίδιου του Φειδία, που έγινε το 460 π.Χ.
Το δεύτερο άγαλμα, με την ακρίβεια και φυσικότητα της στάσης του και την υπεροχή της ρώμης του σώματος, κλίνει προς το δεύτερο μισό του 5ου αι. π.Χ., περίπου στο 430 π.Χ., και αποδίδεται στον Πολύκλειτο ως προς τη χαλαρή στάση του κορμού και τη θέση ανάπαυσης της αριστερής κνήμης.
Μια άλλη υπόθεση αποδίδει τα αγάλματα στον Πυθαγόρα από τη Σάμο, που έδρασε το 490 - 440 π.Χ. και δημιούργησε πολλά αγάλματα στην Κάτω Ιταλία. Είχε μάλιστα εγκαταστήσει το εργαστήριό του στο Ρήγιο. Λέγεται ότι πρώτος ο Πυθαγόρας παρουσίασε ζωντανές λεπτομέρειες όπως τα μαλλιά και οι φλέβες που φούσκωναν γεμάτες ζωή.
Θεούς ή ήρωες θεωρήθηκε ότι παριστάνουν τα δύο αγάλματα χωρίς να υπάρχει καμιά ένδειξη γι' αυτό, εκτός από την εκθαμβωτική ομορφιά τους.
Προέλευση: Από την Αθήνα, τον Τάραντα, τους Επιζεφύριους Λοκρούς, την Ολυμπία, τους Δελφούς; Αβέβαιο. Το βέβαιον είναι ότι ήρθαν από τη θάλασσα και ότι τα πόδια τους ήταν δεμένα με λουριά από μαλακό μολύβι στη διάρκεια του ταξιδιού και στερεωμένα σε βάση για να μην πέσουν και χτυπηθούν.
Εμπόριο: Αιτία της παρουσίας των αγαλμάτων στο πλοίο, που είτε ναυάγησε είτε απαλλάχθηκε από το βάρος των δύο αγαλμάτων για να μη βυθιστεί, πρέπει να είναι το εμπόριο αρχαιοτήτων που ανθούσε κατά τον 1ο - 2ο αι. μ.Χ. μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας.
Υπόθεση συναρπαστική: Ότι προέρχονται από τα αφιερώματα στο Ιερό του Απόλλωνα στους Δελφούς. Δυστυχώς τα στηρίγματα κάτω από τα πόδια τους δεν ταιριάζουν με καμιά από τις βάσεις αγαλμάτων από αυτές που σώζονται ακόμα στους Δελφούς, οι οποίες φιλοξενούσαν περίπου εκατό αγάλματα θεών και ηρώων.
Προφυλάξεις: Οι δύο πολεμιστές ποζάρουν έτοιμοι για πόλεμο - χωρίς τα σπαθιά και τις ασπίδες - πάνω σε ένα δάπεδο στρωμένο με άμμο στην τεράστια υπόγεια ειδική αίθουσα που ανοίχθηκε στο Μουσείο του Ρηγίου, ενώ στέκουν πάνω σε ειδικά αντισεισμικά βάθρα. Γύρω επικρατούν ειδικές συνθήκες υγρασίας 40%-50% και θερμοκρασίας 21-23 βαθμών.
Σενάρια για να ταξιδέψουν οι πολεμιστές στην Ελλάδα με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων, με αντάλλαγμα την έκθεση στο Ρήγιο αγαλμάτων ίσης αξίας, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως ο Ηνίοχος των Δελφών, έχουν εξυφανθεί αλλά αποκλείονται για τεχνικούς λόγους. Δεν είναι όμως απίθανο να ευοδωθούν τα σενάρια που φέρουν τα αντίγραφα αυτών των αγαλμάτων να συμμετέχουν σε ολυμπιακή έκθεση στην Αθήνα.
ΙΝFΟ
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Ρηγίου. Πληροφορίες +390965810381. Είσοδος: 5 ευρώ. Ωράρια: Καθημερινά 9 π.μ. - 7.30 μ.μ.
ΤΑ ΝΕΑ , 20-07-2002 , Σελ.: P35 Κωδικός άρθρου: A17392P351

μεσα απο το διαδικτυο απολαύστε την εμπειρια των αγαλμάτων αυτών που αποδεικνύουν πως δεν είναι μονον η Αφροδιτη της μήλου και ο ηνίοχος αλλά με πολλούς τρόπους μας εξέπληξε η αρχαία ελληνική τέχνη.δυστυχώς ,ομως,λιγοι εχουν τη διαθεση και μπορουν να νιωσουν αυτήν την υψηλή αισθητική και πνευματική εμπειρία.......

παραπληροφορηση;

οσον αφορά την προβολή του βιντεο με την κακοποίηση των κρατουμεων.
ασφαλώς αισθανθηκα ντροπή ,όπως ένιωσα και με τα βασανιστήρια των αμερικάνων στο Αφγανιστάν,στο ιρακ και τα αποτύπωσε με εκπληκτικό τρόπο ο Μποτέρο στη σειρα έργων του με τιτλο "αμπού γκάμπι".η βία της εξουσίας ειναι γνωστή ,πανάρχαια,άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως στην αρχαια αθήνα ανεθεταν την περιφρούρηση της τάξης στους δούλους,τους έκαναν αστυνομικους γνωρίζοντας πως την εξουσια μεσω της βίας την ασκει καλύτερα αυτός που νιώθει ο ίδιος καταπιεσμένος.Το ερωτημα που θέτω,ρητορικο κατά βάση,ειναι γιατι η είδηση μεταδοθηκε "κολοβωμενη"απο τα μμε,υπηρετώντας το γνωστο παιχνιδι ,το κυνηγι της τηλεθεασης και του εντυπωσιασμού."ασυνομικοί κακοποίησαν μετανάστες"την ειδηση την ήθελα πληρη"κακοποιησαν ληστές που εκρατούντο για αρπαγή τσάντας".
θα μου πειτε αλλαζει κάτι;η βια απενοχοποιειται ως πράξη αν αλλαξει η ειδηση;ΟΧΙ,δεν αλλάζει,δεν καθαγιάζεται,δεν έχει άλλοθι,γεννα την ίδια αποστροφή και αποδοκιμασια αλλα απλώς ειναι πιο αντικειμενική και πλήρης ως ειδηση.Αυτο σκέφτομαι.....

«Αφήστε τα στις βρεφοδόχους»

Γερμανία: τουλάχιστον 23 νεογέννητα έχουν δολοφονηθεί μέσα στο 2007

ROGER BOYES

Έκκληση απευθύνουν οι γερμανικές αρχές στις απελπισμένες μητέρες να αφήνουν σε βρεφοδόχους νοσοκομείων τα ανεπιθύμητα νεογέννητα μωρά τους, σε μια προσπάθεια να σταματήσουν το κύμα των φόνων νεογέννητων βρεφών που έχει συγκλονίσει τη Γερμανία.

Επίδειξη με κούκλα. Στις σύγχρονες βρεφοδόχους η μητέρα μπορεί να εναποθέσει το μωρό της σε θερμαινόμενο κρεβατάκι, μέσα από το ειδικό παράθυρο στον εξωτερικό τοίχο της κλινικής

Έχει διαπιστωθεί ότι τουλάχιστον 23 μωρά - σύμφωνα πάντα με επίσημα στοιχεία - έχουν δολοφονηθεί από τον Ιανουάριο, πολλά εκ των οποίων τα έχουν χτυπήσει μέχρι θανάτου ή τα έχουν στραγγαλίσει οι μητέρες τους προτού τα πετάξουν στα σκουπίδια ή σε χωματερές. Οι ειδικοί πιστεύουν όμως ότι ο πραγματικός αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος, ενώ η Γερμανική Αστυνομία που ερευνά τους φόνους αδυνατεί να εξηγήσει την ξαφνική αύξηση αυτών των κρουσμάτων βίας που αφορούσαν μητέρες όλων των ηλικιών σε ολόκληρη τη χώρα. Πλέον τα δημοτικά συμβούλια έχουν δρομολογήσει σχετική διαφημιστική εκστρατεία προκειμένου να αναδείξουν το πρόβλημα και να επιτύχουν μεγαλύτερη χρήση των ειδικών βρεφοδόχων οι οποίες επιτρέπουν στις γυναίκες να εγκαταλείπουν τα μωρά τους σε χώρο όπου αυτά μπορούν να τύχουν φροντίδας, χωρίς μάλιστα να χρειάζεται να αφήσουν τα στοιχεία τους. Αφίσες τοποθετήθηκαν τη Δευτέρα σε πόλεις σε όλη τη Γερμανία, οι οποίες παροτρύνουν τις γυναίκες να κάνουν χρήση των βρεφοδόχων, με το σλόγκαν: «Προτού τα μωρά καταλήξουν στους σκουπιδοτενεκέδες...».

Η εκστρατεία έχει ήδη προκαλέσει αντιδράσεις από κορυφαίους τη ιεραρχία ιερείς αλλά και από φιλανθρωπικές οργανώσεις, μεταξύ των οποίων η Caritas που υποστηρίζει ότι ενδέχεται να ενθαρρύνει τις μητέρες να εγκαταλείπουν τα ανεπιθύμητα νεογέννητα! Υπάρχει ωστόσο ευρύτερη συναίνεση, καθώς άπαντες θεωρούν ότι κάτι πρέπει να γίνει για να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο, που μοιάζει πλέον να λαμβάνει διαστάσεις... επιδημίας φόνων νεογέννητων από τις μητέρες τους.

Ο εγκληματολόγος καθηγητής Χέλμουτ Κούρι σημειώνει: «Ορισμένες γυναίκες νιώθουν μεγαλύτερο φόβο μήπως χάσουν τον σύντροφό τους απ' ότι μήπως χάσουν το παιδί τους. Λαμβάνουν λοιπόν απελπισμένα μέτρα για να σώσουν μια σχέση».

Η καθηγήτρια Μέθτσιλντ Νάιζες, επικεφαλής της Ψυχοσωματικής Μονάδας στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο στο Αννόβερο, συμφωνεί: «Ορισμένες γυναίκες λένε ψέματα για την εγκυμοσύνη τους επί τόσο πολύ καιρό, που πιστεύουν ότι εγκυμονούν. Όταν το μωρό ξαφνικά έρχεται, πανικοβάλλονται και απλώς θέλουν να το ξεφορτωθούν». Πολιτική στήριξη για την εκστρατεία αυτή έχει προέλθει από τους Πράσινους, αλλά η γερμανική κυβέρνηση εμφανίζεται πιο διστακτική, φοβούμενη τυχόν νομικά προβλήματα και ευθύνες.

Δεν είναι σε κοινή θέα

ΟΙ ΒΡΕΦΟΔΟΧΟΙ πράγματι αποτελούν εναλλακτική λύση για ορισμένες μητέρες. Τα σημεία όπου είναι τοποθετημένες συνήθως δεν βρίσκονται σε κοινή θέα, ενώ στη γύρω περιοχή συνήθως δεν υπάρχουν και κάμερες ασφαλείας. Το βρέφος τοποθετείται σε έναν δίσκο - μέσω ειδικού «παραθύρου» στον τοίχο της κλινικής - που σταδιακά χαμηλώνει, εναποθέτοντας τελικά το πολύτιμο φορτίο του σε ένα θερμαινόμενο κρεβατάκι. Ειδικός συναγερμός ειδοποιεί τις νοσοκόμες για τη νέα έλευση, αλλά συνήθως μονάχα αφού έχει δοθεί στη μητέρα επαρκής χρόνος για να φύγει χωρίς να γίνει αντιληπτή. Το μωρό μπορεί να ανακτηθεί, έως και τρεις μήνες μετά την εγκατάλειψή του, εάν η μητέρα του αλλάξει γνώμη. Στο Βερολίνο η εκστρατεία με τις αφίσες, που παρέχουν πλήρεις διευθύνσεις και τηλέφωνα τριών νοσοκομείων τα οποία διαθέτουν βρεφοδόχους, επιχορηγείται από έναν επιχειρηματία, τον Χανς Βαλ, του οποίου η εταιρεία διατηρεί καταφύγια λεωφορείων και δημόσιες τουαλέτες.

© «The Times», 2007

ΤΑ ΝΕΑ , 28/03/2007 , Σελ.: N42
Κωδικός άρθρου: A18799N421

αυτά δεν συμβαίνουν σε κάποια τριτοκοσμική χώρα αλλά στη Γερμανία που ανήκει στον όμιλο των περισσότερο αναπτυγμένων κρατών του πλανήτη,στη Γερμανια των Νομπελ,της υψηλης τεχνολογίας και το λίκνο της κλασσικής μουσικής και το συνεχιστή της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας,του ορθολογισμού και της όπερας......