Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

ελενα ακριτα

ΤΡΙΤΗ ΒΡΑΔΥ … Στις 8 άρχισαν οι ειδήσεις, στις 8.

30 άρχισαν τα ανευρύσµατα. Τράπεζες που δεν συγχωνεύτηκαν ποτέ, ο Γιώργος µε τη Μέρκελ, οΣισέ µε τη φούστα, ο Καντάφι σε παραλήρηµα, η Λιβύη στην απόλυτη παράνοια, η Κερατέα εµπόλεµη ζώνη, η Νέα Ζηλανδία µε τον µεγάλο σεισµό κι ένας τηλεθεατής µε έµφραγµα! ∆εν αντέχεται αυτό το πράγµα! ∆εν αντέχεται, δεν αντιµετωπίζεται! Φτάνεις στο σηµείο να λες «ευχαριστώ Βαγγελίστρα µου, που αύριο Τετάρτη είναι γενική απεργία, να ησυχάσει το κεφάλι µου».

Ακουσα και τη δήλωση «η απεργία θα δώσει την οριστική απάντηση στην τρόικα και στο ∆ΝΤ!». Αχ, µικρέ, αθώε µου συνδικαλιστή! Αχ, αγάπη µου γλυκιά κι απονήρευτη… Νοµίζεις ότι θα ιδρώσει το αυτί του τεχνοκράτη επειδή θα βγούµε εµείς στους δρόµους; Αυτοί είναι βόδια, χαρά µου – και ζητώ ταπεινά συγγνώµη απ’ τα βόδια. Με το µπλοκάκι του µπακάλη σε περιµένουν στη γωνία. ∆εν έχει βερεσέδια εδώ, δεν έχει «γράφ’ τα». Θα τα σκάσεις κανονικά! Κι αυτά που έχεις, κι αυτά που δεν έχεις. Ασχετα που άλλος χρωστάει κι άλλος πληρώνει… ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΡΚΕΛ στη συνάντηση µε τον δικό µας. Καλά, αυτό το φιλί που ανταλλάξανε ήταν µια µούρλια. Στον αέρα, στο πεταχτό, µόνο που δεν το φύσαγε ο ένας στον άλλον. ∆ιότι η σιχασιά, άµα θέλει να κρυφτεί, ηχαρά δεν την αφήνει. Κοίταζαν ο ένας τονάλλον, όπως κοιτάγαµε µικροί την πέτσαστο γάλα. Μπλιαχ! Η δε Ανγκελα µια ζωγραφιά. Με το σακάκι το στενό, το τσουρούτικο – µέχρι και το ύφασµα τσιγκουνεύεται η καρµίρω – µε το παντελονάκι το ηλίθιο, µες στο µαλλί το κολληµένο. (Ασχετο, αυτή έχει πάει ποτέ µε άντρα; Πολύ θα‘θελα να τον γνωρίσω!).

Και στο καπάκι, κάτι σκληροπυρηνικοί απ’ το πουθενά να λένε ότι η Ελλάδα πρέπει να γυρίσει στη δραχµή! Ποια δραχµή µανούλα µου; Εγώ τρόµαξα να µάθω τα ευρώ – κι ήµουν και δέκα χρόνια νεώτερη.Θυµάστε εκείνο το µηχανάκι, τον µετατροπέα που τον είχαµε σαν της µάνας µας το φυλαχτό; Για να πάρουµε ένα κιλό αγκινάρες, πέφταµε στα υψηλά µαθηµατικά!

Ασε που ήταν και µικροσκοπικά τα πληκτράκια και δεν τα τσάκωνες µε την πρώτη. Λίγο νά ‘φευγε το νυχάκι σε ένα µηδενικό, έβγαινε 1.382 ευρώ ηαγκινάρα! Φωτιά τα ζαρζαβατικά, τι να λέµε τώρα!

Κατά τα άλλα:

- Λεφτά υπάρχουν! Ετσι µας είπανε προεκλογικά… Λεφτά υπάρχουν! Με θαυµαστικό στο τέλος!

Εκτός αν µπερδέψανε τα σηµεία στίξεως. Αν αντί για θαυµαστικό, θέλανε να βάλουνε ερωτηµατικό και τους έφυγε το θαυµαστικό κατά λάθος.

Μήπως δεν ήταν «Λεφτά υπάρχουν!». Μήπως ήτανε «Λεφτά υπάρχουν;». Υπάρχουν;;; Πώς λέµε «υπάρχει µετά θάνατον ζωή;» Μήπως δεν ήτανδήλωση; Μήπως ήταν φιλοσοφικό ερώτηµα; Ρητορικό;

Ακαδηµαϊκό;

«ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!». Μας το είπαν… Αλλά δεν µας διευκρίνισαν. Σε ευρώ ή σε δραχµές

τα νεα 27-2-11

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

ένα ζώο ο άνθρωπος ,ειτε με παιδεια,ειτε χωρίς...

Η ατραξιόν τελείωσε µε θάνατο
Μακελειό στον Καναδά µε τη δολοφονία 100 χάσκι µετά το τέλος των χειµερινών Ολυµπιακών Αγώνων
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΠΕΡΙΚΛΗΣ ∆ΗΜΗΤΡΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011
[Εκτύπωση] [Αποστολή με Email] [Μικρότερη Γραμματοσειρά] [Μεγαλύτερη Γραμματοσειρά]

Με οµαδικό θάνατο πλήρωσαν εκατό σκυλιά χάσκι το τέλος των χειµερινών Ολυµπιακών Αγώνων που φιλοξένησε πέρυσι το Βανκούβερ στον Καναδά.

Τα σκυλιά είχαν «προσληφθεί» από εταιρεία προκειµένου να χρησιµοποιηθούν ως τουριστική ατραξιόν στους Ολυµπιακούς. Το τέλος των Αγώνων συνοδεύτηκε από κάθετη πτώση του αριθµού των επισκεπτών. Η εταιρεία, που χρησιµοποιούσε τα σκυλιά για νατραβούν έλκηθρα στο χιονοδροµικό κέντρο του Γουίστλερ, δεν είχε πλέον τόσο πολλούς πελάτες και αποφάσισε να απαλλαγεί από αυτά και το κόστος τους, αναθέτοντας το έργο της θανάτωσής τους στον άνθρωπο που είχε επιφορτιστεί µε τη φύλαξή τους.

Τα σκυλιά θανατώθηκαν τον περασµένο Απρίλιο και ηβάρβαρη πράξη θα είχε µείνει στο σκοτάδι εάν ο φύλακας δεν παρουσίαζε ψυχολογικά προβλήµατα και δεν ζητούσε από τα εργατικά δικαστήρια αποζηµίωση για µετατραυµατικό στρες. «Πάσχει από κρίσεις πανικού και βλέπει συνεχώς εφιάλτες», διαβεβαίωσε ο ψυχίατρος που τον εξέτασε.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ διέρρευσε στον τοπικό Τύπο και από εκεί έκανε τον γύρο του Καναδά και του κόσµου. Το όνοµα του φύλακα δεν αποκαλύφθηκε για λόγους ασφαλείας. Πολλές από τις ανατριχιαστικές λεπτοµέρειες όµως έγιναν γνωστές. Ο φύλακας είχε χρησιµοποιήσει µαχαίρι και καραµπίνα για να σκοτώσει τα σκυλιά κι ενώ πολλά από αυτά προσπαθούσαν τροµοκρατηµένα να ξεφύγουν από τα χέρια του σφαγέα τους.

Οποιαδήποτε απόπειρα διαφυγής όµως ήταν µάταιη, αφού ο υπάλληλος είχε φροντίσει να τα δέσει ένα ένα µε αλυσίδα. «Στο τέλος ο φύλακας είχε γεµίσει ολόκληρος αίµατα», αναφέρει ο καναδικός Τύπος. Και αφού ολοκληρώθηκε το µακελειό, ο φύλακας εξαφάνισε τα ίχνη πετώντας τα σκοτωµένα χάσκι σε έναν οµαδικό τάφο. Ο δράστης κινδυνεύει να τιµωρηθεί µε πέντε χρόνια κάθειρξη από τη ∆ικαιοσύνη του Καναδά. Αντιµέτωπος µε τη ∆ικαιοσύνη θα βρεθεί και ο 29χρονος ιδιοκτήτης της εταιρείας Outdoor Houssian, οοποίος απέφυγε να απευθυνθεί σε κτηνιάτρους – όσους από αυτούς δέχονται να θανατώσουν υγιή ζώα – για να γλιτώσει τα 100 δολάρια που κοστίζει η ευθανασία ενός σκύλου.


ΟΙ ΦΙΛΟΖΩΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ δεν συγχωρούν κανέναν από τους δυο. «Ο υπάλληλος θα µπορούσε να πει όχι στον εργοδότη του, αλλά δεν το έκανε προτιµώνταςνα διαπράξει αυτή την εγκληµατική πράξη», δήλωσε η Μάρσι Μοριάρτι, πρόεδρος µιας από τις µεγαλύτερες φιλοζωικές οργανώσεις της χώρας.

Στη γραπτή κατάθεσή του προς το δικαστήριο ο φύλακας, που ζούσε µε την οι κογένειά του δίπλα στουπόστεγο που φυλάσσονταν οι σκύλοι, περιγράφει «το ισχυρό συναισθηµατικό δέσιµο αγάπης και αµοιβαίας εµπιστοσύνης» που είχε αναπτύξει µε τα σκυλιά πριν γίνει ο δήµιός τους. «Ασχολιόµουν µαζί τους επτά ηµέρες την εβδοµάδα, τους είχα δώσει και ονόµατα», υποστηρίζει ακόµη.

Ως προς την ειλικρίνειά του, θα αποφασίσει το δικαστήριο. Οσο πάντως οι αρχές ερευνούν την υπόθεση τόσο δυναµώνουν οι φωνές που ζητούν να απαγορευτεί η ατραξιόν των σκυλιών που τραβούν τα έλκηθρα.

Ο δολοφόνος ζήτησε αποζηµίωση για ψυχολογικά προβλήµατα

«Οι τουρίστες γοητεύονται από την ειδυλλιακή εικόνα ενός χιονισµένου τοπίου, ξεχνώντας ή και αγνοώντας την κακοµεταχείριση που υφίστανται τα σκυλιά», τονίζει η Μάρσι Μοριάρτι


και γω που νομιζα πως ο καναδας εχει υψηλο επιπεδο παιδειας και ζωής....και γω που νομιζα πως καθρεφτης του πολιτισμου ειναι η σταση μας προς τα ζωα.....ενας ραγισμενος καθρεφτης ειναι,που μεσα του αντανακλαται μια παραπαίουσα κοινωνια,ενα θολο τοπιο και μια ομιχλωδης πραγματικοτητα...ένας καθρεφτης πο μεσα του ουτε το προσωπο μου δεν μπορω να δω,κι αυτο το κομματιασαν..