Δημοφιλείς αναρτήσεις

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

η αποκατασταση της ιστοριας


 Η Τουρκία διεκδικεί ιστορία. Επιδιώκει να αποκτήσει πολιτιστική  ταυτότητα  συγχέοντας την ιστορία με τη γεωγραφια,θελοντας να πείσει πως ό,τι ανήκει στο δικό της γεωγραφικό χώρο  (το πώς αποκτηθηκε ειναι γνωστό) είναι και δικό της ιστορικά.
Έχει ενθαρρυνθεί από την επιτυχία της να οικειοποιηθεί και τον Ηρακλη . Τον περασμένο Σεπτέμβριο το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης υπέκυψε στην πίεση της κοινής γνώμης και επέστρεψε το επάνω μισό ενός αγάλματος που φέρει την ονομασία «Κουρασμένος Ηρακλής», έχει ηλικία 1.800 ετών και προέλευση από τη νότια Τουρκία Ο Ερντογάν έφερε αυτοπροσώπως το τρόπαιο πίσω στην Τουρκία, όπου το κεφάλι και ο κορμός επανενώθηκαν με το κάτω μισό του αγάλματος.
Η Τουρκία έχει βλέψεις σε πολλά ακόμη μουσεία. Ένας κατάλογος έργων τέχνης που αναζητούνται στο εξωτερικό υποδηλώνει ότι το Υπουργείο Πολιτισμού έχει υποβάλει παρόμοια αιτήματα στο Λούβρο, το Μουσείο της Περγάμου, το Victoria & Albert του Λονδίνο, το Μουσείο Γκουλμπεκιάν στη Λισαβόνα, το Μουσείο Davids Samling στη Δανία, το Μουσείο Dumbarton Oaks στην Ουάσιγκτον, το Cleveland Museum of Art και στο Getty. Επίσης έχει διεκδικήσει κλεμμένες αρχαιότητες που κατασχέθηκαν από αστυνομικές αρχές της Γαλλίας, της Φλωρεντίας, της Βουλγαρίας, της Ελβετίας και της Σκωτίας.
οι Τούρκοι προσπαθούν εδώ και δεκαετίες να πείσουν ότι ζούσαν από πάντοτε στη Μικρά Ασία. Οι γνήσιοι Τούρκοι, όσοι ήταν -μερικές χιλιάδες υποστηρίζουν οι ιστορικοί-, ήρθαν από τη Μογγολία πριν 9 αιώνες και δεν έχουν καμία σχέση με το Αιγαίο, τη Μικρά Ασία και τους αρχαίους πολιτισμούς της περιοχής.Και απευθύνονται σε αδαείς που αγνοούν πως οι εμφανίσει αυτού του μογγολικού φύλου εγινε το 1071 στη μαχη του Μαντζικέρτ ( στην Αρμενία 26 Αυγούστου 1071 μεταξύ του βυζαντινού στρατού υπό τον αυτοκράτορα Ρωμανό Δ' Διογένη, και των Σελτζούκων Τούρκων του σουλτάνου Αλπ Αρσλάν. Ο αυτοκράτορας Ρωμανός ηττήθηκε, αιχμαλωτίστηκε και απελευθερώθηκε μετά την καταβολή λύτρων, ενώ η βυζαντινή αυτοκρατορία υποχρεώθηκε στην καταβολή ετήσιου φόρου και την παραχώρηση μερικών φρουρίων στους Σελτζούκους. Αυτή η πανωλεθρία των βυζαντινών στρατευμάτων και, κυρίως, η εσωτερική πολιτική παράλυση που ακολούθησε, επέτρεψε τη μόνιμη εγκατάσταση των Σελτζούκων στη Μικρά Ασία.)
Και ενώ μεγάλοι οργανισμοί όπως το Βρετανικό και το Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου αναβάλλουν εκθέσεις - μην μπορώντας να καλύψουν τα κενά από τα εκθέματα που αρνείται να τους δανείσει η Αγκυρα - αναγκάζονται να διαπραγματευτούν,κάτι που αρνούνται, από την άλλη πλευρά, να κάνουν με την Ελλάδα σχετικά με την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Η απάντηση είναι - διαρκώς - μονολεκτική: «όχι». Ακόμη και στην ελληνική πρόταση για μακροχρόνιο δανεισμό - κάτι που αντιπροτείνουν στην περίπτωση της Τουρκίας (αν και η αξία των διεκδικούμενων από την γείτονα είναι μικρότερη από εκείνη των Γλυπτών του Παρθενώνα).

Η στάση αυτή των βρετανικών μουσείων δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από την απαξίωση που βιώνει η Ελλάδα, αλλά και από τον ρόλο που παίζει στην ευρωπαϊκή σκακιέρα η Τουρκία.

Η τουρκική πλευρά με επίσημη επιστολή της ζητά από το Βρετανικό Μουσείο την επιστροφή μιας στήλης από βασάλτη του 1ου αιώνα π.Χ. στην οποία απεικονίζεται ο βασιλιάς Αντίοχος Α' ο Επιφανής να χαιρετά τον Ηρακλή. Η στήλη ανακαλύφθηκε το 1882 κοντά στην πόλη Σαμσάτ, στα νότια της σημερινής Τουρκίας.

Ο νέος ισχυρός άνδρας της Τουρκίας, γενικός διευθυντής πολιτιστικής κληρονομιάς και μουσείων, Οσμάν Μουράτ Σουζλού - που φαίνεται πως ακολουθεί κατά πόδας τα βήματα του Αιγύπτιου Ζαχί Χαουάς - όταν κατάλαβε πως τα βρετανικά μουσεία δεν είχαν πρόθεση να επιστρέψουν τις διεκδικούμενες αρχαιότητες, έκλεισε τις στρόφιγγες του δανεισμού.

Αποτέλεσμα; Το Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου να αναβάλλει έκθεση για τον πολιτισμό των Οθωμανών. Το δε Βρετανικό Μουσείο βρέθηκε στον αέρα καθώς είχε ζητήσει 35 αντικείμενα για έκθεση που αφορά την Ανατολική Μεσόγειο την εποχή του Τουταγχαμών.

Παρά όμως το γεγονός ότι τα τουρκικά μουσεία είχαν συμφωνήσει να στείλουν εκθέματα, το υπουργείο Πολιτισμού επιχειρώντας να ασκήσει πίεση, ανέστειλε τον δανεισμό, αναγκάζοντας το Βρετανικό Μουσείο να επανεξετάσει την πολιτική του στο θέμα των επαναπατρισμών αρχαιοτήτων.
Το Βρετανικό μουσείο σε μεγάλο βαθμό «ζει»από τα ελληνικά εκθέματα το βασικό στολίδι του είναι τα δημιουργήματα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμου,το γνωριζουμε όλοι .Στην αιθουσα 54 του βρετανικού αποκαθίσταται η ιστορία .Σε μια αίθουσα λίγων τετραγωνικών μέτρων που επιγράφεται «ΑΡΧΑΙΑ ΤΟΥΡΚΙΑ» βλέπουν οι ελάχιστοι πάντα επισκέπτες την ιστορικη αλήθεια,την προσφορα της Τουρκιας στον παγκοσμιο πολιτισμο.(ΑΝ ΚΑΙ ΘΕΩΡΩ ΛΑΘΟς ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΓΙΑΤΙ ΑΡΧΑΙΑ ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.)Οι συνειρμοί αυτονόητοι για τον σκεπτόμενο και πεπαιδευμένο επισκέπτη…..

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

γιατι καθε χρονο τα ίδια;

κάθε χρόνο το ίδιο σενάριο:η "σφαγή"των πανελληνίων γίνεται  στα μαθηματικά,τη φυσική,στο τέλος όμως αποδεικνύεται πως παρά τον υψηλό βαθμό δυσκολίας υπάρχουν υποψήφιοι που αριστεύουν( γράφουν18-20).Στην έκθεση όμως πάντα το ίδιο φαινόμενο:λιγότερο απο 1% γράφει άριστα.Η δική μου ερμηνεία είναι η κρίση της γλώσσας.Όσο περνάει ο καιρός αποδεικνύεται η ανεπάρκεια των παιδιών όσον αφορά τη γλώσσα,η γλωσσική "αφασία"που χαρακτηρίζει τους νέους ,προϊόν της απομακρυνσής τους απο το βιβλίο,της καθήλωσης στην εικόνα,της εξάρτησής  απο τα βιντεοπαιχνίδια,τον υπολογιστή,η απουσία ουσιαστικής επικοινωνίας και διαλόγου. Δεν μιλανε,δεν διαβάζουν γιαυτο και λέξεις όπως η ενατένιση,το μειδίαμα,η παλιννόστηση  στο φετινό θέμα για κάποιους ήταν άγνωστες.Τα αρχαία ελληνικά για πολλά παιδιά είναι  "ξένη"γλώσσα γιατί δεν τους μάθαμε το αυτονόητο: πως τα νέα ελληνικά είναι η συνέχεια των αρχαίων και αν δεν γνωρίζεις τα αρχαία δεν μπορείς να κατανοήσεις τα νεα ελληνικά.Και όσο το εκπαιδευτικό σύστημα απαξιώνει τις ανθρωπιστικές σπουδές θα έχουμε παιδιά που αριστεύουν στα θετικά μαθήματα  αλλά δεν κατανοούν "την ιδεατή πληρότητα"της Αρβελέρ....