Φουκαρα 15 χρονε..
Έφυγες από τη μακρινή σου πατρίδα για να γλιτώσεις τις βόμβες και ήρθες σε μας να ζητήσεις λιγα από τα σκουπιδια μας ,από το περισσεμά μας, σε ένα σοκκακι ,νυχτα σε βρηκε «η κακια ώρα» γιατι το τηλεφωνημα που έλεγε βομβα στο ΕΒΕΕ στα πατησια δεν σκεφτηκαν πως μπορει να ηταν στο ΕΕΔΕ,γιατι η σακκουλα που έψαχνες για απομειναρια τροφης ειχε μεσα το θάνατο…δεν μονοπωλεις τα πρωτοσέλιδα,σχεδον στα ψιλα περνας,όπως και ένας άλλος ξενος,αλβανος ήταν, υδραυλικος που παλευε για το μεροκάματο στο Βύρωνα πριν κάποιες μερες και τον γάζωσαν κατά λαθος ,τον περασαν για τρομοκράτη….στα ψιλά κι αυτος….
Δεν ησουν δικο μας παιδι ,άραγε,μαθητής λυκειου που έπινε καφε στη διπλανη καφετέρια,μια νύχτα κυριακής,εψαχνες για σκουπιδια,στη νύχτα,αλήθεια ούτε το ονομα σου δεν ξερουμε,να σου κανουμε ένα μνημοσυνο με λέξεις,εισαι ο δεκαπεντάχρονος αφγανός και η αδελφη σου που παλευει με τις εικονες του θανατου στα ματια και τις τρυπες στο προσωπο είναι η δεκαχρονη αφγανή…και δεν εχεις κανενα να σε κλαψει γιατι η μανα σου δεν μπορει ακομα,είναι με ψυχιατρικη υποστηριξη..κι ερχεται Πασχα, δικο μας Πάσχα,των χριστιανών…η ημερα της αγάπης…..και νιωθω τοση θλιψη για σενα δεκαπεντάχρονε αφγανε….
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
1 Οι πύλες της φωτιάς (Στίβεν Πρεσφιλντ εκδ.πατάκη) 2 Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου (Παντελής καλιότσος εκδ.πατάκη) 3 Η άτροπος (Μαρία Σκια...
-
βιντεο http://sector.yweb.sk/Zeitgeist.Remastered.Edition.2007.DVDRip.XviD.torrent ">στη διευθυνση manoss40.blogspot.com/διδονται λε...
-
η κυπρος δεν είναι μόνο οι εκπληκτικές της παραλίες,δεν είναι μόνο τα παραδοσιακά της χωριά που έχουν άρωμα αυθεντικής Ελλάδας ,της ελλάδας ... -
Το χωριό Λιβίσι, μερικά χιλιόμετρα από την παλιά Μάκρη, στις νότιες ακτές του Αιγαίου ,το “χωριό φάντασμα”. Δέκα χιλιόμετρα είναι η απόστασ... -
Μέσα σε τρεις ημέρες μαθαίνεις την ύλη μιας ολόκληρης χρονιάς λένε δάσκαλοι και μαθητές σ΄ ένα σχολείο στη Βορειοανατολική Αγγλία, οι οποίοι...
-
το θεμα της εκθεσης ηταν ξεκαθαρο,βατο,απο τα αναμενομενα. Οσον αφορα την αναπτυξη του υπαρχει ακριβώς αναπτυγμενο στο πρασινο βιβλιο του Πα...
-
ηταν καποτε μια πινελια στην αγκαλια του αιγαίου,ευλογημενη γη,εύφορη, αρχοντισσα. Αερας ανατολης ανάμικτος με άρωμα ευρώπης. Αριστοκράτες... -
αυγουστιατικο φεγγαρι στη Χιο,με φοντο την ιωνικη γη.Τετοιες μερες ήταν ματωμενο,τετοιες μερες κοκινιζε οχι μονο απο το αιμα,αλλα απο ντροπη... -
κομματι απο τη μεγαλυτερη σωζομενη νεκροπολη του κοσμου,2ος π.Χ αιων-50ς μ.Χ,Ιεράπολη ναος εισοδιων θεοτοκου στα Αλατσατα,τζαμι τωρα,οποτε ε... -
Πρόσβαση του υποψήφιου στο γραπτό του Απόφαση Διοικητικού Εφετείου ύστερα από προσφυγή κατά της Πυροσβεστικής Της Ιωαννας Μανδρου Με γνώμον...
2 σχόλια:
δεν λέω πως είναι ωραίο που πέθανε έτσι ένα παιδί. έχω μία απορροία όμως. γιατί όλοι(κυρίως όλες) όταν ακούν πως πέθανε κάποιος, με οποιοδήποτε τρόπο εκτώς από γεράματα στεναχωριούνται? μήπως νοιάζονται? δεν νομίζω. θα έχετε παρατηρήσει και εσείς κυρία δ.σ. ποια είναι η αντίδραση πολλών μαθητών σας όταν λέτε παρόμοια περιστατικά. μήπως κανείς από αυτούς που αντιδράνε όταν ακούνε τέτοια πρόκειται να κάνει κάτι ώστε να μην ξαναγίνει κάτι παρόμοιο? προσωπικά το θεωρώ υποκριτικό και ίσως λίγο ενοχλητικό. κάνουν μερικοί-ες λες και είναι το πρώτο παιδί που πεθαίνει έτσι.. από την άλλη μπορεί να έχω γίνει και εγώ λίγο αναίσθητος.
Μπορεί όντως κανείς να μην κάνει τίποτα... σίγουρα δεν είναι καν ανθρωπίνως φυνατό να στεναχωριέσαι για κάθε θάνατο στον πλανήτη, ή στη χώρα, ή στην πόλη, ή ακόμη και στη γειτονιά που μένεις...
Αυτό όμως δε σημαίνει πως είναι άσχημο, ή υποκριτικό κάποιος να εμπνευστεί και να γράψει δυο κουβέντες... ίσως σαν επικήδειο, για κάποιον άγνωστό του που πέθανε με τρόπο που να του εκκίνησε συναισθήματα...
Μπορεί σε εσένα να εκκινούν συναισθήματα άλλου είδους θάνατοι ή ζωές...
Κι εγώ υπέρ της πράξης είμαι και όχι του δήθεν θρήνου... όμως κι εγώ τις περισσότερες φορές μένω δυστυχώς στο θρήνο... και ίσως, τουλάχιστον το να γ΄ραψεις κάτι και να το εκθέσεις σε όσους το δουν, λίγοι έστω, να είναι ένα είδος πράξης...
επίσης ίσως αυτή μου η παρέμβαση να είναι τόσο άσκοπη όσο και ετεροχρονισμένη...
Παρόλα αυτά... εμένα δασκάλα μου άρεσε η σκέψη σου... και ας μην κάνω άλλη πράξη από το να τη διαβάσω και να σκεφτώ... παιδί του καναπέ είμαι... δεν κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου...
Φιλιά και καλημέρες :)
Δημοσίευση σχολίου