Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2007

ΑΠΛΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΕΛΛΑΣ


Μπαίνεις στην αττική οδό να πας στη δουλειά σου. Στα διόδια σε υποδέχεται το πλατύ χαμόγελο του υπαλλήλου που σε καλωσορίζει με μια «καλημέρα» ή σου θυμίζει με την ανάλογη ευχή πως άρχισε μια καινούρια εβδομάδα ή μήνας. Συνεχίζοντας περνάς στην εθνική οδό, διόδια και πάλι .Βγαίνει ένα χέρι,το πρόσωπο το βλέπεις προφίλ μόνο, εισπράττει το αντίτιμό σου,σου δίνει την απόδειξη και ο άνθρωπος με το χέρι-χωρίς φωνή και πρόσωπο –συνεχίζει το ολοφάνερα βαρετό του έργο αφήνοντάς σε με τον προβληματισμό γιατί υπάλληλοι τόσο διαφορετικής νοοτροπίας και στάσης ,στην ίδια χώρα, στον ίδιο χώρο, αλλά προφανέστατα με άλλο εργοδότη……

Σάββατο 21 Ιουλίου 2007

ακου Ανθρωπάκο....

Αποσπάσματα από το «άκου ανθρωπάκο» του Βίλχεμ Ράιχ


« η ζωή σου θα γίνει ωραία και ασφαλής όταν η ζωντάνια σημαίνει για σένα περισσότερα απ΄τη σιγουριά .η αγάπη περισσότερα απ’το χρήμα,η ελευθερία σου περισσότερα από τη γραμμή του κόμματος ή την κοινή γνώμη. Όταν η ψυχική διάθεση του Μπετόβεν ή του Μπαχ γίνει η ψυχική διάθεση του εαυτού σου(την έχεις μέσα σου αυτή τη διάθεση,Ανθρωπάκο,θαμμενη βαθειά σε μια γωνιά της ψυχής σου).Όταν οι σκέψεις σου είναι σε αρμονία ,και όχι σε διάσταση με τα αισθήματά σου ,όταν θα είσαι σε θέση να καταλαβαίνεις νωρίς τα προτερήματά σου και να αναγνωρίζεις έγκαιρα τα γηρατειά σου…….

«όταν ανάψει μέσα σου θαμπή η φλόγα της αυτογνωσίας, τότε αργά και ψαχουλευτά θα μάθεις να ψάχνεις το φίλο σου, τον άνθρωπο της αγάπης ,της εργασίας και της γνώσης, θα μάθεις να τον καταλαβαίνεις και να τον εκτιμάς. Τότε θα αρχίσεις να καταλαβαίνεις πως η βιβλιοθήκη είναι πιο σημαντική από τον πυγμαχικό αγώνα, πως ένας περίπατος στοχασμού στο δάσος είναι καλυτερος από μια παρέλαση,η θεραπεία είναι καλύτερη απ’τη δολοφονία ,η υγιής αυτοπεποίθηση καλύτερη απ’την εθνική συνείδηση, η κοσμιότητα καλύτερη απ’τα πατριωτικά, και άλλου είδους ,ξεφωνητά…….

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2007

προτεινομενα βιβλία

1 Οι πύλες της φωτιάς (Στίβεν Πρεσφιλντ εκδ.πατάκη)
2 Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου (Παντελής καλιότσος εκδ.πατάκη)
3 Η άτροπος (Μαρία Σκιαδαρέση εκδ.Πατάκη)
4 Μύρτος( Παύλος Μάτεσις εκδ. Καστανιώτη)
5 Η μέθοδος της Ορλεάνης (Ευγ.Φακίνου εκδ.Καστανιώτη)
6 Χαρταετοί πάνω από την πόλη (εκδ. Ψυχογιος)
7 Σουέλ (Ιωάννα Καρυστιάνη εκδ.Καστανιώτη)
8 Η άνιμα και ο Παλιάτσος (Μάρω Βαμβουνάκη εκδ.ψυχογιός)
9 Η μεγάλη χίμαιρα (Καραγάτσης)
10 Κρατύλος(Πλάτωνα)
11 Ο Αιγύπτιος (Μίκα Βατάρι)
12 Ο μπρούτζινος καβαλάρης (εκδ.ωκεανίδα)
13 Τατιάνα και Αλεξανδρος(εκδ. ωκεανίδα)
14 Κοντά στον ουρανό( ¨Αυντ Ράιντ εκδ.ωκεανίδα)
15 Εμείς οι ζωντανοί (άυντ Ράιντ εκδ.ωκεανίδα)
16 άκου ανθρωπάκο (Βίλχεμ Ράιχ)
17 Έγκλημα στην αρχαία αγορά(Κλοντ Μοζέ)
18 να σου πω μια ιστορία(χόρχε μπουκάι)
19 η άνιμα και ο παλιατσος(Μάρω Βαμβουνάκη)
20 οι αγριόκυκνοι(εκδ.λιβάνη)
21 στη σκια της πεταλούδας(Ισιδωρος Ζουργος,εκδ.Πατάκη)
22 οι φύλακες της Ανατολίας(εκδ.Πατάκη)
23 οι εκατο αποχρώσεις του άσπρου(εκδ.Πατάκη)
24 ο νάνος αστρονόμος(εκδ.Χατζηνικολή)
25 τα παιδια της Θεσσαλονίκης(Μπερναντ λεντερίκ)
26 της νεκρής πριγκιπισσας(Κενιζέ Μουράτ,εκδ.Ωκεανιδα)
27 κλειδωμένο συρτάρι(Πασχαλία Τραυλού)
28 το μονοπάτι στη θάλασσα(Αντώνης Σουρούνης)
29 πάντα καλα(Μάτεσις)
30 το νησί
31 η μάγισσα του Πόρτο μπέλο(Π.Κοέλιο)
32 η καλοσύνη των ξένων(Πέτρος τατσιόπουλος)
33 κινέζικα κουτια(εκδ.Πατάκη)
34 ούτε τ'ονομά μου(thea halo)
35 Ο Προφήτης - Ο Κήπος του Προφήτη, Χαλίλ Γκιμπραν
३६ η μητέρα του σκύλου(π।Μάτεσις)
३ ७ ιστοριες να σκεφτείς (Χόρχε Μπουκάι)εκδ.οπερα
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ
1 requiem for a dream
2 Το πείραμα
3 Καλά Χριστούγεννα
4 Ο λαβύρινθος του πάνα
5 Οι ζωές των άλλων
6 Μαθήματα αμερικάνικης ιστορίας
7 seven
8 Αντεργκράουντ
9 Ντόγκβιλ
10 Δαμάζοντας τα κύματα
11 Χορεύοντας στο σκοτάδι
12 Οι τρεις ταφές του μελκιάδες
13 Ο μισσισιπής καίγεται
14 ο άνεμος χορεύει το κριθάρι
15 οι σημαίες των προγόνων
16 η θάλασσα μέσα μου
17 o επιμονος κηπουρός
18 ζωή σαν τριαντάφυλλο
19 ακήρυχτος πόλεμος
20 Φαρενάιτ

με δεδομενο ότι η τέχνη(σε όλες της τις μορφές) είναι γέφυρα ατόμων και λαών και μορφή γλώσσας αυθεντική και ανεπιτήδευτη ,μέσα από ένα βιβλιο οι ομοτροποι δέκτες βρίσκουν το δρόμο να έρθουν κοντά και να κραυγάσουν τις αληθειες τους μέσα από τις σιωπές και τη σημειολογία των στίχων.......

Τρίτη 3 Ιουλίου 2007

Δεν πέρασαν ούτε 4 μήνες από την τελευταία εκδρομή στην Πάρνηθα.
Ούτε 4 μήνες από την τελευταία ξάπλα κάτω από τα έλατα...
Ούτε 4 μήνες από εκείνο το μεσημέρι που μάζευα τις γόπες μου στο σελοφάν του πακέτου μου, για να μη μαγαρίσω την ομορφιά που έβλεπα. Τι μαλακας!
Σήμερα ο ουρανός γέμισε στάχτη.
Γιατί κάποιος αποφάσισε ότι μια-δυο-τριακόσιες βιλίτσες με θέα το καζίνο, θα γίνουν ανάρπαστες. Κι έτσι, θα βγάλει τόσα λεφτά, ώστε η τράπεζα να του προσφέρει «πρόσωπο» προκειμένου να εκτελεί δημόσια έργα...
Δεν ήτανε τυχαία η φωτιά. Δεν άναψε την πιο ζεστή μέρα του Ιούνη, αλλά μόλις έπιασε το βοριαδάκι.
Είμαι θυμωμένος. Πενθώ, όχι για τις επόμενες γενιές που θα ζήσουν στα πλημμυρισμένα βαλτοτόπια του Μοσχάτου, αλλά για τις χαμένες ανοιξιάτικες βόλτες μου, που θα έκαναν ανεκτή τη μιζέρια του καθημερινού τσιμέντου.
Μαζί μου πενθούν κι οι φίλοι μου. Και είναι κι εκείνοι οργισμένοι.
Και κάθε φορά που θα μιζεριάζουν στο τσιμεντένιο τους γραφείο, θα θυμώνουν ξανά, που δε μπορούν να ξεφύγουν. Κι αυτό θα γίνεται κάθε Παρασκευή για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Λέω λοιπόν να αρχίσω τις απειλές. Όχι τις «προειδοποιήσεις»...

Η Πάρνηθα φιλοξενεί τον Εγκέλαδο. Και είμαι σίγουρος ότι ο Τιτάνας θα φροντίσει να καθαρίσει το τοπίο του. Η φύση έπειτα θα το ξαναφυτέψει, όπως της αρέσει.
Λέω να βοηθήσω. Να κάνω τις αντισεισμικές κατασκευές λιγότερο αντισεισμικές.
Λέω να αρχίσω τις περιπολίες και να ρίχνω αλάτι στα μπετά των νέων κτιρίων που θα φυτρώνουν.
Δεν είναι δύσκολο...

Λεω επίσης να αρχίσω να καίω όλα τα μηχανήματα που θα ανέβουν να φτιάξουν δρόμους και τα αυτοκίνητα των νέων κατοίκων επίσης...
Μαζί με τα χλωρά, καίγονται και τα ξερά. Έτσι δεν παίζεται το παιχνίδι;
Αλλά κι αυτοί οι νέοι «οικιστές» ξέρουν που μπλέκουν...

Λέω να αρχίσω να τρομοκρατώ όσους σκοπεύουν να αγοράσουν «οικόπεδο» εκεί γύρω. Να τους πείσω ότι αυτή η γειτονιά είναι χειρότερη από γκέτο. Κι ότι οι επενδύσεις τους εκεί είναι αμφίβολες.

Λέω να περνάω νυχτιάτικα και να ουρλιάζω, χαλώντας τον ύπνο του δικαίου των νέων οικιστών.
Τα ζώα δεν θα ενοχληθούν, είμαι σίγουρος πως δεν θα συχνάζουν πια.

Λέω να γίνω «τρομοκράτης» και να αγωνιστώ για τα δίκαια της φύσης. Όχι τα δικά μου.
Και να μην σταματήσω τις εξορμήσεις, μέχρι κάποιος από τους μαλάκες εκεί πάνω, να με πείσει ότι θα αφήσουν το βουνό στην ησυχία του.

Τι λες; Πάμε μια «ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ»;

αντιγράφω ενα mail που μου ήρθε και δεν θέλω να παρέμβω για να μην αλλιώσω το πνεύμα του δημιουργού και δεν θέλω καθόλου,μα καθόλου, να κατευνάσω την οργή του εμπνευστή του που μπορεί να είναι κάποιος από μας που δεν κοιμόμαστε τυλιγμένοι στα σατέν όνειρα.....