Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ


Και τώρα τι κάνουμε; Με νωπές στη μνήμη τις σκηνές φρίκης και τις κραυγές απελπισίας στα τύμπανα ανασκαλεύω τις στάχτες στο τοπίο και αναζητώ μια ελπίδα για την επόμενη μέρα. Πριν έρθουν οι ειδήσεις για τις πλημμύρες, την αύξηση του επικίνδυνου νέφους, πριν ματώσουν την ψυχή μας οι ‘άδειοι πάγκοι στις λαϊκές αγορές ,εκεί που είχαμε μάθει να ψωνίζουμε προϊόντα Αμαλιάδας.
Όσο είναι καιρός ,όσο προλαβαίνουμε να νιώσουμε στο πετσί μας πως «όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα τρέξε για το δικό σου».Όσο ακόμη ερίζουν στα «παράθυρα»για το ποιος φταίει να σκεφτούμε τι κάνουμε τώρα
1 να σταματήσει τουλάχιστον για φέτος το κυνήγι στους πληγέντες νομούς
2 να υποχρεωθούν από τις νομαρχίες οι δήμοι να αγοράσουν πυροσβεστικά οχήματα και υδροφόρες ανάλογες στον αριθμό με το εύρος του δήμου τους.
3 να καθαρίσουν οι δήμοι τους δρόμους της επικράτειάς τους τουλάχιστον δυο μέτρα δεξιά και αριστερά γιατί τα ξερά χόρτα στους περισσότερους δρόμους ξεπερνούν το μισό μέτρο .
4 να βρουν τρόπο να διαχειρίζονται τα απορρίματά τους, έστω να τα θάβουν και να τα καίνε με ασφαλή τρόπο. όλοι μας έχουμε δει το θέαμα ,που προσβάλλει τουλάχιστον την αισθητική μας ,και αφορά σκουπίδια να πλημμυρίζουν πλαγιές και να σιγοκαίνε και ασφαλώς θυμόμαστε πως οι δυο τελευταίες πυρκαγιές που έκαψαν τη βορειοανατολική Αττική ξεκίνησαν από τη χωματερή του Αυλώνα και σταμάτησαν στη θάλασσα του Γραμματικού.
5 να οργανώσουν οι δήμοι αμάδες πολιτών που να περιπολούν νυχθημερόν ,κάτι που το είδαμε την τελευταία εβδομάδα αλλά φοβάμαι πως θα είναι προσωρινό μέτρο.
6 να δοθούν στους δασικούς αρμοδιότητες και να κατανοήσει η πολιτεία πως άλλο δασάρχης και άλλο πυροσβέστης και ο καθένας να δραστηριοποιείται στο χώρο και το αντικείμενό του. Ένας δικός μου άνθρωπος πρόσφατα, στη φωτιά που κατέκαψε Σουληναρι και Χαλκι στην Κορινθία μιλούσε με ευγνωμοσύνη και θαυμασμό για τον δασάρχη της περιοχής που με τρεις κινήσεις συντονισμένες και ψύχραιμες τη βοήθησε να σώσει το πατρικό της από την πύρινη λαίλαπα .Εκθείαζε τον τρόπο που κινήθηκε, πώς προέβλεψε βάσει της φοράς του αέρα την πορεία της φωτιάς, πώς έκοψαν κάποια δέντρα, πώς τους έσωσε τελικά. Εκπαιδεύουμε γιατρούς για να μας ανακουφίσουν από το άσθμα και τα αναπνευστικά που θα μας σκοτώνουν αργά και αναπόφευκτα στο μέλλον και δεν φροντίζουμε να παραγάγουμε ειδικούς που θα μας διαφυλάξουν το λίγο οξυγόνο που μας απέμεινε .Κι αυτούς που έχουμε τους έχουμε παροπλίσει….
7 να δημιουργηθούν παρατηρητήρια μόνιμα σε υψώματα, σε καίρια σημεία των νομών που δίνουν τη δυνατότητα σφαιρικής εποπτείας του χώρου .Είναι τόσο λίγο το πράσινο που έμεινε στην αττική ,εξάλλου, που τέτοιες λύσεις είναι εφικτές και αναγκαίες. Ας πάρουν τους φαντάρους από τις σκοπιές που περνούν ΄ώρες ανίας πλουτίζοντας την cosmote τη wind και τη Vodafone και ας τους βάλουν στα σημεία αυτά να υπηρετούν την πατρίδα κατά τρόπο πιο δημιουργικό και αποτελεσματικό.
8 Τέλος, γνωρίζουμε όλοι πως τα πάντα ,η ζωή και ο τρόπος που τη διαχειρίζεται ο καθένας μας είναι θέμα παιδείας. Ας ενταχθεί από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση στα σχολεία το μάθημα της περιβαλλοντικής αγωγής. Με ντοκιμαντερ, με συμμετοχή σε περιβαλλοντικές οργανώσεις ,με ανακύκλωση ας μάθουν τα παιδιά «εξ απαλών ονύχων» τη θυγατρική μας σχέση με το περιβάλλον, ας κατανοήσουν πως η μητροκτονία είναι και αυτοκτονία. Ας ξεκινήσει αναδάσωση σε κάθε γωνιά της χώρας ,κάθε σχολείο από τον άμεσο κοντινό του γυμνό λόφο. Είναι σημαντικό το παιδικό χέρι να μπολιάσει την απορφανεμένη γη με ένα βλαστάρι, είναι βαθιά και μόνιμη η σχέση που θα δημιουργηθεί μεταξύ τους και η ευθύνη που θα νιώσει το παιδί απέναντι στο δέντρο που φύτεψε και στο περιβάλλον .Άμα αγαπήσει το δέντρο θα αγαπήσει και το δάσος ,θα αγαπήσει κάθε μορφή ζωής.
9 Ας θεσπίσει η πολιτεία νόμους που να είναι σκληροί και αμείλικτοι για όσους πετάνε από τα παράθυρα των αυτοκινήτων –και όχι μόνον- κάθε λογής σκουπίδια και τσιγάρα. Όλοι έχουμε βιωματική ή ακουστική εμπειρία για το πώς λειτουργούν οι Γερμανοί στον τομέα αυτό, αλλά βέβαια αυτοί είναι «φασίστες» και στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία δεν αρμόζουν τέτοιες μέθοδοι. Η δημοκρατία όμως θέλει παιδεία ,δεν νοείται το ένα χωρίς το άλλο και επειδή η κοινωνία των τέλειων πολιτών ονομάστηκε, και είναι, ουτοπία, χρειάζονται νόμοι, dura lex sed lex.
Οι Γερμανοί, είμαι σίγουρη δε θα έφταναν στο σημείο να απειλείται η Ολυμπία και η ιστορία αιώνων. Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο για να διαφυλάξουν από τους βομβαρδισμούς την αρχαία Πέργαμο(που δεν είναι και δική τους ιστορία)την αποσυναρμολόγησαν και την μετέφεραν από το μουσείο του Βερολίνου στα αλατωρυχεία της Δρέσδης. Ας υιοθετήσουμε από τους γείτονες του πλανητικού μας χωριού ό.τι αξίζει, ας μην κλείνουμε τα μάτια στο καλό απ΄ όπου κι αν προέρχεται όπως κι αυτοί υποκλίθηκαν στο πνεύμα των προγόνων μας και το τιμούν και το σέβονται .
10 Η Αυστραλία διαθέτει έναν τεράστιο αριθμό πυροσβεστικών αεροπλάνων λόγω της φύσης και της έκτασής της .Συνάμα ,έχει χειμώνα όταν εμείς έχουμε καλοκαίρι. Μήπως θα έπρεπε να έλθουμε σε συμφωνία μαζί της για τον δανεισμό ή ενοικίαση των μέσων αυτών΄;
11 να απαγορευτεί η βοσκή στις καμμένες περιοχές για να δώσουμε τηδυνατότητα στη γη να επουλώσει τις πληγές της.......

Προσπάθησα να αποτυπώσω στο «χαρτί» κάποιες σκέψεις ,κάποια παραμιλητά ενός σκεπτόμενου πολίτη που ζει με το φόβο φωλιασμένο στα μάτια ,που ακόμη τις νύχτες του βάφει κόκκινες ο ίδιος εφιάλτης και τα αυτιά τεντωμένα να πιάσει το ουρλιαχτό της φύσης και να τρέξει….