ΑΞΙΟΣ.....

ΑΞΙΟΣ ΕΣΤΙ
Διαβάζω ένα εκπληκτικό βιβλίο εδώ και καιρό, και λέω εδώ και καιρό γιατί σκοπιμως παρατείνω την ανάγνωση.Το ρουφαω γουλιά-γουλιά γιατί κάποια κομμάτια του τα «καταπίνεις» δύσκολα κι ακόμη πιο δύσκολα τα χωνεύεις. «Άξιος εστί » η κατάθεση ψυχής του Μικη στο Γιάννη Μαλουχο ένα βιβλίο μνημείο του νεότερου ελληνισμού,ιδιαιτερα για μας που προσπαθούμε ψηφίδα-ψηφίδα να συνθέσουμε το παζλ της ιστορίας που δε ζήσαμε,που διαβάσαμε από πολλές ,ίσως, πηγές και πάντα κάτι λειπει,και πάντα τα τεράστια ερωτηματικά που πονανε. Όταν ,όμως, οι καταγραφές είναι ιδωμένες από μια ευαίσθητη κεραία, μέσα από το μάτι του Μίκη έχουν ιδιαίτερη αξία. Συχνά αναρωτιέμαι αν πρέπει να τα ξέρουμε ή πρέπει να δοθεί ένα τέλος σ ‘αυτήν την ιστορία ντροπής που παίχτηκε ερημην μας, για μας τους νεότερους. Η δική μου απάντηση είναι ΟΧΙ πρέπει να τα ξέρουμε για να προβληματιζόμαστε ,όπως πρέπει να γνωρίζουμε τον πελοποννησιακό πολεμο,τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη και μέσα από αυτά τα ίδια λάθη να προβληματιστουμε,να κάνουμε την ατομική και συλλογική κριτική μας ως πολίτες και μέλη αυτής της πατρίδας. Δεν είναι μονοσήμαντο το βιβλίο αυτό , κρύβει μέσα του κοινωνιολογία,ποιηση,είναι μια παρτιτούρα που σε κάποια σημεία αντί για νότες έχει αποτυπώματα αιμασσονα, νωπά και η αξία τους έγκειται ότι είναι γραμμένες αυτές οι νότες από το χέρι του Μικη,του Μικη που αποτελεί τον μοναδικό εκπρόσωπο μας στο διεθνή πολιτιστικό χαρτη. Τον Μικη που αγαπάμε και του δίνουμε το δικαίωμα να έχει κάνει λάθη………………..