γιαυτο γουσταρω που ειμαι ελληνιδα....

ΓΙΑΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ
Γιατί χθες το βράδυ μετα τη δουλεια πήγαμε με καποιες κολλητές (γιατί εμείς στην Ελλάδα έχουμε κολλητές και κολλητούς)σε μια παραδοσιακή,αυθεντική γειτονιά (και τέτοιες έχουμε) που βλέπεις γύρω σου χαμηλά σπιτάκια και δε σε πνίγει το μπετόν.και ρωτώντας να βρω το μαγαζάκι,όποιους ρώτησα μου πιάσαν και κουβέντα και με καληνύχτησαν με ευχές να περάσω καλά( γιατί ετσι μιλάμε εμείς στην ελλαδα, σαν να γνωριζόμαστε χρόνια)και μετά στο μαγαζί στα τραπεζάκια έξω (αυτό κι αν έχουμε στην Ελλάδαμοναδικο προνομιο ) είχα απέναντι μου την προτομή του Καζαντζίδη και η τρίχα μου κάγκελο (γιατί εμείς στην Ελλάδα με τέτοια ανατριχιάζουμε κι όχι από κρύο και θρίλερ)κι όπως τρώγαμε κι έβλεπα γύρω τα χαμηλά σπιτάκια που φτιαξαν οι παππούδες μας το ΄’22 ,τότε με το «συνωστισμό»,ένιωσα τόση δύναμη και περηφάνεια γι αυτή τη ράτσα που βρίσκει τον τρόπο μέσα από τις στάχτες και μεταστεγάζει τη χαρα και την προκοπή.και αφού ήπιαμε αυτό το ξεχωριστό που διαθέτει αυτή η χωρα,το κρασάκι μας, βγάλαμε τόση χαρά από μέσα μας και γελάγαμε(γιατί εμείς όταν πίνουμε γεννάμε χαρά και πολιτισμο, Φαίδωνα, Φαίδρο Κρατύλο ,Συμποσιο…δεν μουγκρίζουμε και δεν σφαζόμαστε…) κι όταν ήρθε ο λογαριασμός τσακωθήκαμε ,όπως πάντα ,ποιος θα πληρώσει(γιατί η φιλοξενια και το φιλότιμο είναι λέξεις ελληνικές, βιωματικές και το φιλότιμο δεν μεταφραζεται σε καμμια άλλη γλώσσα του κόσμου) και κι ο μαγαζάτορας μας κέρασε γλυκά και χωνευτική γρανίτα (γιατί και το κέρασμα είναι μοναδικότητα του έλληνα)και όταν το βράδυ γυρίσαμε σπίτι μας η μια τηλεφωνούσε στην άλλη αν όλα είναι καλά και για « καλο ξημερωμα»( γιατι ετσι νοιαζομαστε για το φιλο μας στην ελλαδα) γιαυτο ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ και αυτος ο ήλιος που όλοι ζηλεύουν με κανει να βλεπω το αύριο αισιοδοξα,γιατι την πιστευω αυτή τη ράτσα……