ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ....

http://www.youtube.com/watch?v=3AkTfMopJQs

Η Παρθένος σήμερον, τόν υπερούσιον τίκτει, καί η γή τό Σπήλαιον, τώ απροσίτω προσάγει. Άγγελοι μετά Ποιμένων δοξολογούσι. Μάγοι δέ μετά αστέρος οδοιπορούσι. δι' ημάς γάρ εγεννήθη, Παιδίον νέον, ο πρό αιώνων Θεός. (1' 20'')

Χριστός γεννάται, δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε, Χριστός επί γής, υψώθητε, Άσατε τώ Κυρίω πάσα η γή, καί εν ευφροσύνη, ανυμνήσατε λαοί, ότι δεδόξασται.

Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν, καί ενδοξοτέραν τών άνω στρατευμάτων.

       Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν εκ τής Παρθένου, Θεόν σαρκί τεχθέντα.

Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν εν τώ Σπηλαίω, τεχθέντα Βασιλέα.

Μεγάλυνον ψυχή μου, τών υπό τών Μάγων, Θεόν προσκυνηθέντα.

Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν υπό Αστέρος, τοίς Μάγοις μηνυθέντα.

Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν αγνήν Παρθένον, τήν γεννησαμένην, Χριστόν τόν Βασιλέα.

Μάγοι καί Ποιμένες, ήλθον προσκυνήσαι, Χριστόν τόν γεννηθέντα, εν Βηθλεέμ τή πόλει.

Έτερα εις τόν Ιαμβικόν Κανόνα

Σήμερον η Παρθένος, τίκτει τόν Δεσπότην, ένδον εν τώ Σπηλαίω.

Σήμερον ο Δεσπότης, τίκτεται ως βρέφος, υπό Μητρός Παρθένου.

Σήμερον οι Ποιμένες, βλέπουσι τόν Σωτήρα, σπαργάνοις ειλημένον, καί κείμενον εν Φάτνη.

Σήμερον ο Δεσπότης, ράκει σπαργανούται, ο αναφής ως βρέφος.

Σήμερον πάσα κτίσις, αγάλλεται καί χαίρει, ότι Χριστός ετέχθη, εκ τής Παρθένου Κόρης.

Ουράνιαι Δυνάμεις τεχθέντα τόν Σωτήρα, Κύριον καί Δεσπότην, μηνύουσι τώ κόσμω. 

η σημερινή μέρα μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια, τότε που τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ είχαν χρώμα,άρωμα και γεύση .τότε που γνωρίζαμε όλους τους ύμνους απέξω και το παράξενο είναι πως καταλαβαίναμε τα λόγια, ακουμπούσαν και στο μυαλό και στην ψυχή μας.τότε που είχαμε ένα ζευγάρι καλά παπουτσια κι ένα καλό φόρεμα για την εκκλησία.που νηστεύαμε για να κοινωνησουμε,φιλουσαμε το χέρι των μεγάλων για να πάρουμε συγχώρηση κι ονειρευόμαστε στο χρωμα του γκριζου τα δωρα θα παρουμε με τα λεφτά απο τα κάλαντα και πάντα έφταναν για ένα βιβλίο .μετρούσαμε τη συγκομιδή με ενα Δαβιδ Κοπερφιλδ,έναν ολιβερ Τουιστ,ενα Τομ Σωγιερ που θα το ανταλλάσσαμε μετά με τ α ανεμοδαρμενα υψη,τον κομη Μοντεχρηστο,την Πολυαννα και το παιχνιδι της χαράς....κι είχαμε τόση χαρά...τότε που τα Χριστούγεννα φορούσα το λουστρινενιο μου μαύρο ζευγάρι παπούτσια και το τραπεζι των Χριστουγέννων ήταν τόσο νοστιμο,σαλατα,και κοτοπουλο με πατάτες στο φουρνο.....