αποριες καθημερινής τρελλας 2

εδω καποτε ήταν δάσος.

πριν 6 χρονια πήρε(?) φωτιά και επειδή η φύση επουλώνει τις πληγές της ξαναγινε δειλά-δειλά δασάκι,όπως φαίνεται απο τους νεαρούς βλαστούς που ξεφύτρωσαν ολογυρα.στο σημειο αυτο ,όμως ,ο ιδιοκτήτης(!)του δασους επενεβη και το αποψίλωσε τοποθετώντας ταμπελάκι με το πωλητήριο και το τηλέφωνό του. Ας υποθεσουμε πως ο αγοραστής βρισκεται και προχωρα η πραξη της πώλησης.απορία απλη:με τι χαρτιά γίνεται η διαδικασία και επικύρωση;θα έπρεπε να προσκομιζονται αεροφωτογραφίες ,εκτος απο τίτλους ιδιοκτησιας;πόσο θα ήθελα να κρυφοκοιτάξω σε αυτά τα έγγραφα,να δω το ιστορικο κτήσης του δάσους,να δω σε ποιον ανηκει αυτή η χώρα και τα βουνα και τα λαγκάδια της,να δω σε ποιον χρωστάω το οξυγονο μου και ποιον να παρακαλάω να μην το ξεπουλήσει...μάλλον σε αυτούς τους ίδιους,την ίδια φυλή που πούλησε και το οξυγονο του Διονύσου,της Πεντέλης και ας ευχηθούμε όχι της Πάρνηθας.Γιατί μόνο με ευχές σώζεται αυτη η χώρα,και προσευχές..και τύχη,πολύ τύχη...