3 μεσημερι κυριακής 16 του Σεπτέμβρη. Μια γεύση απο εκλογές πήραμε από το πρωί κι αυτό που θεωρώ σημαντικό μεχρις ώρας είναι πως για πρώτη φορα στον πολιτικό μου βίο ,και απ΄όσο θυμάμαι, δεν είδα καραγκιόζηδες με χρωματιστές σημαιούλες να περιτρέχουν κορνάροντας τους δρόμους της πρωτεύουσας και τα προάστια.Κάτι σαν βουβές εκλογές που προσπαθώ να τις ερμηνεύσω όπως βαθιά μέσα μου επιθυμώ. Είναι η αντίδραση ενός λαού που ακόμη δεν έχει παψει να θρηνεί τους νεκρούς του,που ακόμη ούτε σαράντα μέρες δεν πέρασαν που προσπαθούσε να αναγνωρίσει μέσα από τις στάχτες την ταυτότητα των συγχωριανών,των φίλων,των συγγενών του ? Είναι η αυτεπίγνωση ενός λαού που κατάλαβε πλέον πως όλες οι μάχες που έδινε με τα πλαστικά κοντάρια ήταν "για ένα πουκάμισο αδειανό,για μια Ελένη" και αυτό το αύριο που ονειρευόταν πως θα ήταν καλύτερο ήταν ίδιο και απαράλλαχτο με το χθες?Δεν ξέρω. Θα ήθελα να πιστέψω πως ,επιτέλους ,οι νέοι πλέον μιλάνε σ ' αυτόν τον τόπο,οι νέοι ψηφίζουν,κρίνουν,αντιδρούν,τιμωρουν,απαιτούν, αντιστέκονται.Και ειλικρινά ,όταν το βράδυ θα έχουν οι πρώτες ενδείξεις μιλήσει για το πολιτικό μας αυριο και θα αρχισουν οι βρυκόλακες να ξεθάβουν την πλαστικούρα από το σεντουκι και να κατεβαίνουν στα κεντρικά γραφεία να πανηγυρίζουν κραδαίνοντας τα λάβαρα ,θέλω να βλέπω γέρους στην τηλεόραση,δεν θέλω νέους.θέλω να πιστεύω πως αυτοί οι νέοι ,σαν κι αυτούς που τον προηγούμενο μήνα πάλευαν αλλόφρονες με τα κλαρια στα χέρια στις πλαγιές του υμηττού,με τα μαντήλια στη μύτη ορμούσαν στις φλογες του Πάρνωνα και του Ταυγέτου δεν θα κορναρουν πανηγυρίζοντας αυτο το βράδυ,αυτοι που θα πανηγυρίζουν είναι το κοινο του "je t'aime",ειναι κοινο καναπε και τηλεόρασης. Ο σκεπτόμενος πολίτης, ο συνειδητοποιημένος ,έχει μνήμη, στοχάζεται και η χαρά του ακομη έχει μέτρο και σεμνότητα στις 16 του Σεπτέμβρη ,όταν ακόμη είναι νωπο το χώμα που σκεπασε 76 συνανθρώπους του μια δρασκελια δίπλα.....
ΥΓ αν δεν κρατούσαν οι ρίζες μου απο την ένδοξη Ιωνική γη, θά ήθελα να καταγόμουν απο τους Λειψούς,απέναντι...
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
1 Οι πύλες της φωτιάς (Στίβεν Πρεσφιλντ εκδ.πατάκη) 2 Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου (Παντελής καλιότσος εκδ.πατάκη) 3 Η άτροπος (Μαρία Σκια...
-
βιντεο http://sector.yweb.sk/Zeitgeist.Remastered.Edition.2007.DVDRip.XviD.torrent ">στη διευθυνση manoss40.blogspot.com/διδονται λε...
-
η κυπρος δεν είναι μόνο οι εκπληκτικές της παραλίες,δεν είναι μόνο τα παραδοσιακά της χωριά που έχουν άρωμα αυθεντικής Ελλάδας ,της ελλάδας ... -
Το χωριό Λιβίσι, μερικά χιλιόμετρα από την παλιά Μάκρη, στις νότιες ακτές του Αιγαίου ,το “χωριό φάντασμα”. Δέκα χιλιόμετρα είναι η απόστασ... -
Μέσα σε τρεις ημέρες μαθαίνεις την ύλη μιας ολόκληρης χρονιάς λένε δάσκαλοι και μαθητές σ΄ ένα σχολείο στη Βορειοανατολική Αγγλία, οι οποίοι...
-
το θεμα της εκθεσης ηταν ξεκαθαρο,βατο,απο τα αναμενομενα. Οσον αφορα την αναπτυξη του υπαρχει ακριβώς αναπτυγμενο στο πρασινο βιβλιο του Πα...
-
ηταν καποτε μια πινελια στην αγκαλια του αιγαίου,ευλογημενη γη,εύφορη, αρχοντισσα. Αερας ανατολης ανάμικτος με άρωμα ευρώπης. Αριστοκράτες... -
αυγουστιατικο φεγγαρι στη Χιο,με φοντο την ιωνικη γη.Τετοιες μερες ήταν ματωμενο,τετοιες μερες κοκινιζε οχι μονο απο το αιμα,αλλα απο ντροπη... -
κομματι απο τη μεγαλυτερη σωζομενη νεκροπολη του κοσμου,2ος π.Χ αιων-50ς μ.Χ,Ιεράπολη ναος εισοδιων θεοτοκου στα Αλατσατα,τζαμι τωρα,οποτε ε... -
Πρόσβαση του υποψήφιου στο γραπτό του Απόφαση Διοικητικού Εφετείου ύστερα από προσφυγή κατά της Πυροσβεστικής Της Ιωαννας Μανδρου Με γνώμον...
3 σχόλια:
Είναι στη φύση ορισμένων ανθρώπων να είναι αισιόδοξοι και η συγγραφέας του άρθρου μάλλον ανήκει σε αυτούς. Στη δικιά μου περίπτωση, η αισιοδοξία υπερσκελίζεται συχνά από τη λογική των αριθμών, την ρεαλιστική εκτίμηση καταστάσεων. Η δικιά μου ερμηνεία για τη βουβαμάρα των εκλογών είναι πιο απαισιόδοξη: δεν μου φαίνεται αποτέλεσμα θλίψης και πένθους για την πρόσφατη τραγωδία αλλά ευδιάκριτη αντανάκλαση της αποστασιοποίησης, του ωχαδερφισμού, του μικρού γυάλινου κόσμου μας ίσως και με μερικές νυφάδες από κατανοήση ότι όλοι τα ίδια χάλια είναι και κατά συνέπεια δεν έχει νόημα να τρέχω στους δρόμους με λάβαρα και κόρνες.
Για να είναι η βουβαμάρα αποτέλεσμα πόνου και θλίψης απαιτείται παιδεία, πολιτισμός, κουλτούρα, κοινωνική συνείδηση. Και ποιος μπορεί να πιστέψει πως όλα αυτά τα αποκτήσαμε σε 5-7 χρόνια. Πρέπει σήμερα να μαθαίνω στην 14 μηνών κόρη μου τι είναι ανακύκλωση και που πρέπει να πετάει τη χάρτινη συσκευασία από το γάλα της, ώστε να μπορέσουμε σε 35 χρόνια να έχουμε μια κοινωνία ευαισθητοποιημένη σε περιβαλλοντικά θέματα. Ναι, πράγματι, μαζεύτηκαν 10.000 μαυροφορεμένοι σκεπτόμενοι πολίτες στο Σύνταγμα. Και τι μ'αυτό? Συνηθισμένοι στην απόλυτη απάθεια χειροκροτήσαμε την επίδοση. Οι δε πολιτικοί μας αντιλήφθηκαν ότι υπάρχουν και μη χειραγωγούμενοι πολίτες!(πως τους ξέφυγαν άραγε???) Αλλά τι είναι οι 10.000 μπροστά στον πληθυσμό της Αθήνας? Όταν σε αντίστοιχα φαινόμενα (που ελπίζω να μην έρθουν ποτέ ξανά) κατέβουν στο δρόμο, ακόμα πιο αυθόρμητα 200.000 άνθρωποι, θα αρχίσει η ευαισθητοποίηση να αποκτά κοινωνικό χαρακτήρα. Και τότε η βουβαμάρα θα είναι ουσιαστική...Φοβάμαι όμως πως και στις επόμενες εκλογές, πάλι απάθεια και βουβαμάρα θα αντιμετωπίσουμε. Η Μυρτώ αργεί ακόμα για να αποκτήσει το δικαίωμα του εκλέγειν...!
Γιώργο συμφωνώ 100%.
Συμφωνω...Τα πραγματα δεν φτιαχνουν σε 4-5 χρονια!!!Θελει μεγαλη προσπαθεια!!!
Δημοσίευση σχολίου