ζητειται ελπις...

ζουμε στην ελλαδα,ειτε το θελουμε ειτε όχι.παλευουμε με διαφορους τροπους ο καθενας απο το μετεριζι του να κανουμε την καθημερινοτητά μας καλυτερη,το περιβαλλον βιώσιμο,το λεγομενο " πολιτισμο της καθημερινοτητας" ορατο δια γυμνου οφθαλμου σ΄ αυτη τη χώρα "που μας έταξαν να ζουμε".και η επομενη μερα συνηθως ειναι επαναληψη της προηγουμενης και οι ελπιδες για να δουμε τα πραγματα να βελτιωνονται εξανεμιζονται καθημερινα.αρκετη η εισαγωγη.στο δια ταύτα:πεταξαν καποιοι συνελληνές μας αυτο το σκυλάκισε μια κουτα στο προαυλιο μιας εκκλησίας.το μονο που μπορώ να κανω διχως αυτο να καθησυχαζει τη συνειδηση μου ειναι να το ταίζω περιμενοντας τον σαμαρειτη που δεν εχει 5 σκυλια οπως εγω και μπορει να αγκαλιασει αυτο το τρισχαριτωμενο κουταβακι.κανε τε ο,τι μπορειτε.Θα μου πεις εδω κοσμος χανεται,εκκλησεις για αιμα γυρω μας, τόσα ανθρωπινα προβλήματα αναζητουν λυση και δεν προλαβαινουμε να ανταποκριθούμε......απαντώ:αυτος που ευαισθητοποιειται για τα σκυλια,τα γατια,τα δάση,για καθε ειδος και μορφη ζωής ειναι ανοιχτος και ευκαιρος σε ολα,η ανθρωπια ειναι κυκλικη παρουσια,με κεντρο εσενα και ακτινα το άπειρο διαγραφει ενα τεραστιο κυκλο που χωραει τοσα πολλα,μα τοσα πολλα,ακομη και αυτα που δεν πιανει το ματι αλλα οι κεραιες της ψυχης,αυτα τα μικρα,μικρουλικα και αορατα για πολλους.
οποιος ενδιαφερεται για τον άνθρωπο,ενδιαφερεται και για καθε μορφη ζωης που δεν ειναι απαραιτητα ο συγγενης ή ο γειτονας του.