το σπιτι στο βοσπορο

Διαβασα το βιβλιο αυτό του Zoυλφί Λιβανελί που τον ειχα παρακολουθήσει σε συναυλιες με το Μικη και την Φαραντουρη πριν χρονια.(Τούρκος συγγραφέας, σκηνοθέτης, συνθέτης και πρεσβευτής καλής θέλησης στην UNESCO.)Μου αρεσε όχι μονο από πλευρας λογοτεχνικης, η γλωσσα,η περιγραφη ,ο μετρημενος λυρισμος,ο τροπος περιγραφης αλλά και η ανατομια που κανει στη συγχρονη τουρκια και το διεισδυτικο του ματι στην καθημερινοτητά της.Περισσοτερο ,όμως με ικανοποιησε το ότι υπαρχουν ανοιχτα μυαλα στη γειτονικη χώρα που γνωριζουν την ιστορια και δε δισταζουν να την καταγραψουν(ο Λιβανελι στο συγκεκριμένο βιβλιο με υπαινικτικο τροπο).Ενα τέτοιο μυαλο είναι και η
Safak, Elif με το βιβλιο της «το μπασταρδο της κωνσταντινουπολης»(εκδ.Λιβανη) που κατηγορήθηκε για "προσβολή του τουρκισμού", δυσφήμηση της τουρκικής εθνικής ταυτότητας, βάσει του άρθρου 301 του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα.Ενα τετοιο μυαλο είναι και η Τομρίς Γκιριτλίογλου, σκηνοθετης της ταινίας «Πληγές του φθινοπώρου»που κατεδειξε τα οσα διαδραματιστηκαν το Σεπτεμβρη του 1955 στην πολη αγγιζοντας με τολμηρο τροπο σημεια που θα επρεπε να γνωριζουν οι νεοτεροι γειτονες γιατι ,όπως αναφερει κι ο Λιβανελι στο βιβλιο του «να φοβασαι τον αναστεναγμό του αδικημενου»
Με ικανοποίησε τελικα το βιβλιο,όχι μονο ως αναγνωστη αλλα ως Ρωμιά που κουβαλαει στα κυτταρά της έναν βαθυ αναστεναγμο…………….