η φωτογραφια δημοσιευτηκε στο βημα της κυριακης 4 Μαΐου και εικονιζει την καλλιτεχνιδα Μαρίνα Αμπραμοβιτς να θρηνει με τον τροπο αυτο(πανω σε ένα σωρο ματωμενα κοκκαλα ζωων)τα θύματα του πολεμου στη Βοσνια.(46η εκθεση Μπιεναλε Βενετιας)
Συνειρμικα μας ερχεται στο μυαλο ενας άλλος "καλλιτεχνης"που θελοντας να "στηλιτευσει την αδιαφορια του κοσμου για τα αδεσποτα" εδεσε ενα σκυλι στη σκηνη και το αφησε χωρις τροφη και νερο να πεθανει ξεσηκωνοντας θύελλα αντιδρασεων.Το ερωτημα ,λοιπον ,που γενναται ,ακομη μια φορα, ειναι "τελικα τι ειναι τεχνη και ποια τα 'ορια της".
Φυσικα και δεν είμαι της άποψης πως τέχνη ειναι η απεικονιση του ωραίου (και μονο),ούτε του δογματικού"τέχνη για την τέχνη". Με δεδομένο ,όμως, πως η τέχνη ειναι παιδαγωγος και σκοπος της ειναι να κανει τον άνθρωπο καλυτερο μεσα απο τον προβληματισμο και την καθαρση διερωτάται κανείς "μέσω του βιασμου των αισθήσεων και της ψυχής επιτυγχανεται η παιδευση ;"οπως με τη βια ο δασκαλος δεν μπορει να επιτυχει την εγρηγορση της ψυχης και του πνευματος έτσι και με αυτον τον τροπο το μονο που καταφερνει ο ¨καλλιτεχνης" ειναι η αποστροφη και η άρνηση του δεκτη.Αρνηση να δεχθω εγω ο ενεργητικος δεκτης να συμμετασχω στο δικο του καλεσμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου