οι δρομοι,μετα το καλοκαιρι...

δεν φαινονται καλα,η εικονα απο κοντα ειναι ,ομως,τραγικη.δρομοι που οδηγουν σε παραλιες.δεξια κι αριστερα σκουπιδια,η πλειονοτητα πλαστικα μπουκαλια καθε ειδους,ό,τι ειχε στο χερι ο καθενας πετουσε απο το αυτοκινητο,απο το παραθυρο.στις άκρες των δρομων σωροι περιμενουν τις βροχες.να τα παρασυρει,να πανε πιο κατω,να κρυφτει η ασχημια.η φυση θα παλεψει και παλι να κρυψει τις ντροπες,τις πληγες που ανοιγει το ανθρώπινο χερι.Σ΄αυτην τη χώρα που τοσο λειπει η περιβαλλοντικη αγωγη,η καθε ειδους αγωγη και ευαισθησία.κι οσο κι αν συνηθιζει το ματι η ψυχη δεν το αντεχει και πληγωνεται...