Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
1 Οι πύλες της φωτιάς (Στίβεν Πρεσφιλντ εκδ.πατάκη) 2 Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου (Παντελής καλιότσος εκδ.πατάκη) 3 Η άτροπος (Μαρία Σκια...
-
βιντεο http://sector.yweb.sk/Zeitgeist.Remastered.Edition.2007.DVDRip.XviD.torrent ">στη διευθυνση manoss40.blogspot.com/διδονται λε...
-
η κυπρος δεν είναι μόνο οι εκπληκτικές της παραλίες,δεν είναι μόνο τα παραδοσιακά της χωριά που έχουν άρωμα αυθεντικής Ελλάδας ,της ελλάδας ...
-
Το χωριό Λιβίσι, μερικά χιλιόμετρα από την παλιά Μάκρη, στις νότιες ακτές του Αιγαίου ,το “χωριό φάντασμα”. Δέκα χιλιόμετρα είναι η απόστασ...
-
Μέσα σε τρεις ημέρες μαθαίνεις την ύλη μιας ολόκληρης χρονιάς λένε δάσκαλοι και μαθητές σ΄ ένα σχολείο στη Βορειοανατολική Αγγλία, οι οποίοι...
-
το θεμα της εκθεσης ηταν ξεκαθαρο,βατο,απο τα αναμενομενα. Οσον αφορα την αναπτυξη του υπαρχει ακριβώς αναπτυγμενο στο πρασινο βιβλιο του Πα...
-
ηταν καποτε μια πινελια στην αγκαλια του αιγαίου,ευλογημενη γη,εύφορη, αρχοντισσα. Αερας ανατολης ανάμικτος με άρωμα ευρώπης. Αριστοκράτες...
-
αυγουστιατικο φεγγαρι στη Χιο,με φοντο την ιωνικη γη.Τετοιες μερες ήταν ματωμενο,τετοιες μερες κοκινιζε οχι μονο απο το αιμα,αλλα απο ντροπη...
-
κομματι απο τη μεγαλυτερη σωζομενη νεκροπολη του κοσμου,2ος π.Χ αιων-50ς μ.Χ,Ιεράπολη ναος εισοδιων θεοτοκου στα Αλατσατα,τζαμι τωρα,οποτε ε...
-
Πρόσβαση του υποψήφιου στο γραπτό του Απόφαση Διοικητικού Εφετείου ύστερα από προσφυγή κατά της Πυροσβεστικής Της Ιωαννας Μανδρου Με γνώμον...
Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010
η "γκιαουρ Ισμιρ",η δικια μου Σμυρνη
ηταν καποτε μια πινελια στην αγκαλια του αιγαίου,ευλογημενη γη,εύφορη, αρχοντισσα. Αερας ανατολης ανάμικτος με άρωμα ευρώπης. Αριστοκράτες τα παιδια της, με τα σχολεια τους,τα θεατρα, το εμποριο στα χέρια της,αρχοντισσα,η δικια μου Σμυρνη.250.000 κατοικοι ,οι 170.000 έλληνες,σποροι της αιολικης και ιωνικης γης,πάππου προς πάππου,χιλιαδες χρονια πισω στις στροφες του χρονου. Αρχοντικα τα σπιτια τους,με ανοιχτες παντα τις πορτες,στρωμενο το τραπεζι, στις αποθηκες περισσευε το γλυκο κρασι,τα αποξηραμενα συκα κι οι σταφιδες,τα λαδια και τ'αλευρια,το νοικοκυριο ξεχειλιζε απο τις πορτες κε μεθουσε το γιασεμι κι οι μπουκαμβιλιες...
η "γκιαουρ Ισμιρ",η συνεχεια και το καμαρι της ιωνικης γης,με τους ταξιδιάρηδες κατοικους ,τους θρεμμενους με τα τραγουδια του ομηρου,η αγιοτόκα καρδια της ορθοδοξιας.....
τα κτηρια που απέμειναν,σιωπηλοι,θλιμμενοι αδιαψευστοι μαρτυρες μιας άλλης εποχής,μιας άλλης κουλτουρας,που δεν φαλκιδευονται ντυνοντας τα μασκαραδες με κοκινο υφασμα και συμβολα της νυχτας...η καθε πετρα μεσα απο τη σιωπη της δειχνει το χερι που τη γέννησε...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Πολύ όμορφα αυτά που γράφετε... Ονειρεμένη γη.
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΜΠΛΟΓΚ, ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ (http://iarxontissatissmyrnis.blogspot.com/)
Καλημέρα! Βρέθηκα τυχαία στο χώρο σου ψάχνοντας την Κενιζέ Μουράτ.
Χαίρομαι που σε γνωρίζω. Μια αυθεντική ελληνική φωνή. Ποιοτικές οι προτάσεις σου για βιβλία και κινηματογράφο. Συγχαρητήρια! Θα σε
παρακολουθώ.
Αθηνά [εκπαιδευτικός]
Δημοσίευση σχολίου